Er zijn tal van technieken en methoden beschikbaar om inzicht te krijgen in onszelf en de relaties die ons leven vormgeven. Familieopstellingen en opstellingen zijn twee dergelijke benaderingen die vaak met elkaar worden vergeleken en verward. Dus, is een opstelling en familieopstelling hetzelfde? In deze blog onderzoeken we het!
Familieopstellingen
Familieopstellingen, ontwikkeld door Bert Hellinger, is een therapeutische benadering die zich richt op het onderzoeken van de verborgen dynamiek en patronen binnen familiesystemen (Hellinger, 1999). Deze methode helpt individuen inzicht te krijgen in de invloed van hun familieachtergrond op hun huidige leven en relaties. Tijdens een familieopstelling worden representanten (andere deelnemers) gekozen om verschillende familieleden of aspecten van het systeem te vertegenwoordigen. De deelnemer die het vraagstuk inbrengt, plaatst de representanten in de ruimte en observeert vervolgens de interacties en bewegingen tussen hen. Deze observaties kunnen leiden tot diepgaande inzichten en mogelijk heling van familiegerelateerde problemen of belemmeringen.
Opstellingen
Opstellingen zijn een algemenere term voor het werken met systemische dynamieken in verschillende contexten, zoals organisaties, sociale groepen of persoonlijke kwesties. Deze methode is niet beperkt tot familiesystemen en kan worden toegepast op elk systeem waarin interactie en relaties een rol spelen. Net als bij familieopstellingen, worden representanten ingezet om verschillende aspecten van het systeem te vertegenwoordigen, en de interacties tussen hen worden geobserveerd om inzicht te krijgen in de onderliggende dynamieken en patronen.
Het verschil tussen familieopstellingen en opstellingen
Hoewel beide methoden gebruik maken van representanten en zich richten op het verkennen van systemische dynamieken, zijn er enkele belangrijke verschillen tussen familieopstellingen en opstellingen:
Focus
Familieopstellingen richten zich specifiek op de dynamiek binnen familiesystemen, terwijl opstellingen een bredere benadering hanteren en van toepassing kunnen zijn op verschillende contexten en systemen.
Oorsprong en ontwikkeling
Familieopstellingen zijn ontwikkeld door Bert Hellinger en zijn diep geworteld in de psychotherapie en de fenomenologie. Opstellingen daarentegen zijn ontstaan uit een combinatie van verschillende therapeutische en systemische benaderingen en kunnen variëren in hun toepassing en methodologie, afhankelijk van de context en het doel van de opstelling.
Toepassingsgebied
Hoewel familieopstellingen zich voornamelijk richten op het oplossen van problemen of belemmeringen die voortkomen uit het familiesysteem, kunnen opstellingen worden gebruikt om een breed scala aan kwesties te verkennen, zoals organisatorische problemen, teamdynamiek, sociale kwesties of persoonlijke ontwikkeling.
Therapeutische benadering
Familieopstellingen hebben vaak een meer therapeutische benadering, gericht op het faciliteren van heling en het verwerken van onopgeloste emoties of trauma’s. Opstellingen kunnen daarentegen zowel therapeutisch als educatief zijn, afhankelijk van het doel en de context van de opstelling.
Conclusie
Dus, is een opstelling en familieopstelling hetzelfde? Hoewel beide methoden overeenkomsten vertonen, zijn er duidelijke verschillen tussen de twee. Familieopstellingen zijn specifiek gericht op het verkennen en oplossen van familie gerelateerde kwesties, terwijl opstellingen een bredere toepassing hebben en kunnen worden gebruikt om systemische dynamieken in verschillende contexten te onderzoeken.
Bronnen
Hellinger, B. (1999). Love’s hidden symmetry: What makes love work in relationships. Zeig,
Tucker & Theisen Publishers.