Into each life some rain must fall… zong Ella Fitzgerald ooit. We maken allemaal dingen mee die minder plezierig of ronduit verdraaid onaangenaam zijn. En in de loop van ons leven ontwikkelen we vaak een voorkeur voor een manier om met vervelende gebeurtenissen om te gaan. Na het lezen van deze blog zal jij begrijpen hoe jij met vervelende gebeurtenissen omgaat en wat de consequenties daarvan zijn.
Hoe je op een vervelende of misschien zelfs traumatiserende gebeurtenis reageert wordt ‘coping’ genoemd. Dit is een Engelse term die in het Nederlandse psychologische jargon overgenomen is omdat die praktisch onvertaalbaar is.
Aan de Universiteit van Utrecht is onderzoek gedaan naar coping. Daarbij werd coping gedefinieerd als jouw reactie op ‘aanpassing vereisende gebeurtenissen’. En eigenlijk bedoelen zij daarmee negatieve gebeurtenissen zoals langdurige ziekte, problemen op je werk, eenzaamheid enz. enz. De onderzoekers van de Universiteit van Utrecht vonden een aantal manieren om te gaan met aanpassing vereisende gebeurtenissen.
De vorm en die meestal effectief is, noemen zij ‘actief aanpakken’. Dat houdt in dat jij je issue onder ogen ziet, actief aanpakt, dingen uitprobeert en er van leert. Dit is de coping stijl die maakt dat je een coaching, re-integratie of therapie traject succesvol doorloopt.
Ook goede manieren zijn ‘sociale steun zoeken’ en ‘geruststellende gedachten koesteren’. Dat laatste houdt in dat jij jezelf in jouw gedachten geruststellend en hoopvol toespreekt. Bijvoorbeeld: ‘achter de wolken schijnt de zon’. Sociale steun zoeken houdt in dat je steun zoekt bij je vrienden, familie en bekenden. En eigenlijk vraag je dan niet om raad, maar om support voor dat wat je zelf al bedacht had. En in beide gevallen is het wel zo effectief als je daarna overgaat tot actief handelen.
Daarnaast hebben de onderzoekers nog een aantal coping strategieën in kaart gebracht die meestal minder goed werken. Dat zijn er vier.
Twee ervan zijn jezelf verdoven met drank, drugs, computerspelletjes en eten of vermijden, wegkijken, het probleem ontkennen. Je doet niks en lost het ongemak op door jezelf te verdoven of het te negeren. Beide strategieën kenmerken zich erdoor dat zij het tegendeel zijn van actief aanpakken.
De twee andere hebben met je emoties te maken. Tenslotte gaan negatieve gebeurtenissen gepaard met negatieve emoties en daar moet je dan wat mee. Ook daar zijn twee strategieën voor: je kunt passief reageren en je terugtrekken in jezelf met depressieve, negatieve of verongelijkte gedachten of juist het tegendeel, klagen, negatieve emoties uiten, schelden.
Stel je zit in een reorganisatie, of je wordt ontslagen, of je loopt vast en dreigt in een burn-out te belanden, dan zijn dat situaties waarmee je moet ‘copen’. En misschien zoek je dan steun bij een coach, arbeidskundige of therapeut. Het kan dan ontzettend zinvol zijn om aan het begin van zo’n traject je voorkeurs strategieën qua coping in beeld te brengen. Deze strategieën neigen er toe om tamelijk stabiel te zijn, vaak over vele jaren. En als jij naar een negatieve coping neigt, dan is dat fnuikend voor je coaching, re-integratie of therapie traject.
Gelukkig kun jij je coping veranderen, als je dat echt wilt en er tijd en energie in stopt. Je kunt leren jezelf te observeren en uit de verdoving, de vermijding, je terugtrekken of het klagen te stappen en te wisselen naar een actieve coping stijl. Ben jij benieuwd naar jouw coping stijl? Neem dan contact op met mij.
Door: coach Drikus
