De wensen van de 20’ers in het bedrijfsleven
In de huidige meerkeuzemaatschappij kunnen wij ons afvragen hoeveel wij van onze denkbeelden nog zelf bepalen als individu. Zijn we niet al lang een speelbal geworden van een wereld vol sensorische input in combinatie met hormonen en genen? Kiezen we nog wel echt? Cultuur is soms een definitie van dingen doen omdat we ze nu eenmaal zo doen. Als we er vanuit gaan dat de waarheid gecreëerd wordt door de realiteit die zich tussen individuen afspeelt kan je je afvragen hoe een nieuwe generatie zoals de mijne zich nog kan onderscheiden door een bewuste keuze. En dit is nu precies de kern waar de huidige generatie Y door gekenmerkt wordt. Het is een generatie mix, alles kunnen, alles willen, een speelbal van de input. Geen generatie is ooit zo veel beïnvloedbaar geweest door omgevingsfactoren. Keuzes maken wordt een luxe die maar weinig echt goed aankunnen. Driekwart van de jongeren worstelt met zogeheten keuzestress en onderzoekers spreken al serieus over de quarterlife crisis.
Wat zijn de consequenties?
De consequentie is dat door de vele mogelijkheden de Y’ers niet te motiveren zijn tenzij het echt heel leuk is. Waarom op vakantie naar Lutjebroek als je ook kunt backpacken in India? Y’ers hoeven alleen maar de kansen aan te pakken die zo rijkelijk om hun heen dwarrelen. Deze generatie twintigers stormt de arbeidsmarkt op en wat valt dan van ze te verwachten?
Wat kun je eraan doen als werkgever?
Het moge inmiddels duidelijk zijn dat je als werkgever bij de twintigers niet meer hoeft aan te komen met alleen een startsalaris. Wil je deze generatie echt motiveren dan zal je ze ook moeten richten op maatschappelijke zaken. Milieuvriendelijke koffie en broodjes in de pauze, een geredde asielhond uit Roemenië op de afdeling en natuurlijk een inspirerende groene flexwerkplek. De kernwoorden zijn; maatschappelijk betrokken, kritisch, keuzevrijheid en multi-tasken (Beuken, 2004).
Daarnaast zijn de Y’ers ook ambitieus, optimistisch maar helaas weinig innovatief (Schutten, 2005). Dit laatste verklaarbaar door de vele keuzemogelijkheden, waarom innoveren als kiezen al een opgave is? Een valkuil voor een werkgever is de twintiger te veel laten nadenken over waarom hij ergens mee bezig is. Het kan zomaar zijn dat hij tot de conclusie komt alles al te hebben en vervolgens een bergtrip door de Himalaya boekt en dus ontslag neemt.
En dacht je dat de Y’ers al veeleisend en snel waren? Onderzoeksbureau Keesie concludeert dat de opvolgende generatie liefkozend Einsteiners genaamd slimmer, sneller en socialer zijn dan ooit. Dit heeft zijn weerslag in het bedrijfsleven en zal over tien jaar te zien zijn, de vraag is, ga je mee met de mogelijkheden van deze generaties of laat je ze aanpassen?
